هر سال با شروع فصل زمستان و آغاز بارشها، راهبندانها و ترافیک برفی به معضلی مهم تبدیل میشود. مدیریت شهری نامناسب و استفاده از روش قدیمی و مضرر نمکپاشی باعث شده است تا همواره جدلهای فراوانی بر سر این موضوع پیش بیاید. نمکپاشی معابر به منظور یخزدایی سبب بالارفتن EC خاک و شوری، نفوذ به آبهای زیرزمینی و قنوات، آسیب به مصالح سیمانی و فلزی، آسفالت خیابانها و آسیب شدید به محیط زیست میشود.
برای درک اهمیت این موضوع بد نیست بدانید که تنها در شهر کرج بین سالهای 94 تا 96 بیش از 18000 تن مخلوط نمک و ماسه در سطح شهر پخش شده است! در این بین محققان و مهندسان زیادی طرحها و مواد متفاوتی را پیشنهاد دادهاند ولی در آخرین بررسیهای پای یکی از میوههای مشهور و محبوب ایرانی نیز به میان آمده است. انگور، میوهای باستانی، لذیذ و پرکاربرد که اکنون نقش جدیدی برایش یافت شده است. بله درست خوانید، انگور!
طبق تحقیقات جدید دانشگاه واشنگتن آمریکا، تامین امنیت و پایداری جاده یکی از مهمترین وظایف سازمانها در فصل سرما است و نمکپاشی به شیوه سنتی، علاوه بر آسیبهای بسیار به محیط زیست، هر ساله بیش از 5 میلیارد دلار در آمریکا هزینه در بردارد. ولی اخیرا مهدی هنرور نظری و شیامینگ شای از محققان دانشگاه آیداهو بعد از بررسیهای میدانی خود انگور را به عنوان یک راهحل جایگزین موفق، ارزان و دوستدار محیط زیست معرفی کرده اند. به خصوص اینکه هر ساله دهها میلیون تن انگور در دنیا تولید میشود که بخش زیادی از آن به تفاله و ضایعات تبدیل میشود.
طبق نتایج این تحقیقات که در ژورنال مواد در مهندسی عمران به چاپ رسیده است، پوسته و عصاره قندی موجود در باقیمانده پسماند انگور در آب نمودن برف و یخ جادهها، توانسته کارایی بهتری از نمکپاشی و آب چغندر داشته باشد و از سوی دیگر نیز سازگاری بیشتری با محیط زیست دارد. به علاوه چون آب چغندر موجب اکسیژنزدایی از آب میگردد، توصیه نمیشود ولی محلول عصاره پوستههای انگور حاصل از تخریب شیمیایی یا تخمیر طبیعی، سبب میشود یخ و برف سطح جاده سریعتر ذوب شوند و آسیب کمتری به آسفالت و بتن وارد میآورد و برای آب نیز خطر کمتری دارد.