پکتین، نوش دارویی که دور می ریزیم

حدود دویست سال قبل، زمانی که شیمی‌دان فرانسوی هنری براکونوت توانست پکتین را برای اولین بار استخراج کند خود نیز فکر نمی‌کرد روزی این ماده ظاهرا بی‌ارزش به مهم‌ترین منبع تولید و ساخت داروهای ضد سرطان بدل شود. ماده فیبری سازنده ژله و ژلاتین که به فراوانی در میوه‌ها و سبزیجات یافت می‌شود.

میوه‌هایی چون سیب، مرکبات (پرتقال، نارنگی و لیمو) و آووکادو دارای بیشترین میزان پکتین در بین سایر میوه‌ها هستند. در بین سبزیجات نیز کلم بروکلی، کلم بروکسل، هویج، کدو، بادمجان، کاهو و … بالاترین درصد پکتین را دارا هستند. اما در این بین مرکبات بهترین و با کیفیت‌ترین نوع پکتین را داراست. عموما در میوه‌های نارس میزان پکتین در بیشترین حد خود است و طی رسیدن میوه درصد و کیفیت آن کاهش می‌یابد اما پکتین مرکبات به دلیل نوع خاص میوه‌ها که در گیاه‌شناسی هسپریدیوم نامیده می‌شود از مقدار و کیفیت بالایی برخوردار است.

تا اینجای مطلب شاید احساس کنید که بنابراین با خوردن انواع مختلف مرکبات از پرتقال و نارنگی تا لیمو و گریپ‌فورت باید تاکنون در مقابل همه نوع سرطانی مقاوم شده باشیم پس چرا اینگونه نیست و هر از چند گاهی اخبار ناراحت کننده ابتلای افراد مختلف، به نوعی از سرطان، ذهن ما را درگیر خود می‌کند؟ به خصوص اینکه ما ایرانیان میزان بالایی از این میوه‌ها را مصرف می‌کنیم با این حال آمار ابتلا به سرطان در کشورمان قابل ملاحظه است. پاسخ این سوال ساده است:

پکتین تنها در بخش لایه سفید رنگ بین پوست نارنجی و قسمت خوردنی آبدار میوه مرکبات قرار دارد که تقریبا نود و نه درصد مردم در حین خوردن میوه آن را جدا کرده و دور می‌ریزند. بله درست است همان بخش‌های سفید‌رنگ و ریش‌ریش بین حبه‌های نارنگی و پرتقال، همان بخش ستون شکل وسط میوه مرکبات که به سادگی در سطل زبانه می‌اندازیم، بزرگ‌ترین منبع تولید و فرآوری پکتین در دنیا محسوب می‌شوند. خوشبختانه در ایران بسیاری از خانواده‌ها لیموترش را به منظور گرفتن آبلیمو خانگی خریداری می‌کنند و تفاله لیمو نیز سرشار از پکتین است. پس اگر در باغ‌بازار لیموترش رودان شرکت کرده باشید احتمالاً، اکنون پکتین موجود در آن لیمو‌ها جذب بدنتان شده است یا منتظر جذب شدن است.

منبع غنی دیگر پکتین، سیب‌های تازه و آبدار است؛ هرچند کیفیت پکتین آن اندکی پایین‌تر از مرکبات گزارش شده است. طبق آزمایش‌های انجام شده در میوه سیب تازه حداکثر 2 درصد، تفاله سیب بین 10 تا 15 درصد و پوست سفید مرکبات 20 تا 30 درصد پکتین وجود دارد ولی با این حال نباید از خوردن حداقل یک عدد سیب در روز غافل شد.

محققان معتقدند یک فرد بالغ برای تضمین سلامت باید روزانه 5 تا 7 وعده میوه (به صورت کامل یا قطعات یا غذای حاوی میوه یا سبزی) مصرف کند این در حالی است که عملاً بسیاری از ما ممکن است در طول هفته دو تا سه بار بیشتر میوه نخوریم. شاید اصلاح شیوه زندگی و تغذیه، ورزش‌ منظم روزانه، دوری از آلودگی‌های محیطی چون ناپاکی هوای شهرهای بزرگی مانند تهران و … سخت یا خارج از اراده ما باشد ولی خوردن میوه‌های تازه و سالم زحمت زیادی ندارد و باغ بازار نیز این فرصت را فراهم آورده است تا با هزینه ی نسبتا پایین‌تر و کیفیت و اطمینان بیشتر در مقایسه با میوه‌فروشی‌های سطح شهر، بتوان میوه تازه و با کیفیت را درب منزل تحویل گرفت.

طبیعتاً خوردن یک میوه، سبب تامین مقداری از نیاز تغذیه‌ای روزانه به ویتامین‌ها و قند‌های بدن می‌شود و با دارا بودن مقادیری از آنتوسیانین‌ها و پکتین، بدن‌ ما را نسبت به طیف وسیعی از بیماری‌های احتمالی از جمله سرطان مقاوم‌تر می نماید. حتی می‌توان به جرات گفت خوردن میوه در روز سبب بهبود خلق و خو فرد می‌شود زیرا بسیاری از نیاز‌های کمتر مورد توجه قرار گرفته ی بدن را که در مجموع سبب بروز واکنش‌های مختلف احساسی و عصبی می‌شود برطرف می‌نماید.

بد نیست بدانید که مصرف سالیانه پکتین در دنیا، بالغ بر 45 میلیون کیلوگرم با ارزشی بیش از 400 میلیون یورو است. ضمناً پکتین به دلیل آنکه نوعی فیبر قدرتمند گیاهی محسوب می‌شود در تقویت سیستم گوارش و برطرف نمودن برخی از مشکلات تعذیه‌ای معده و روده نقش دارد. پس پیشنهاد می‌کنیم از این پس علاوه بر خوردن میوه در ساعات مختلف روز حتما پیش از دور ریختن لایه ضد سرطان مرکبات و ساختن شکل و ریز کردن پوست پرتقال در ظرف میوه کمی دیگر فکر کنید. شاید درست کردن مربای پوست مرکبات راه‌حل بدی نباشد!